Naukowa Fundacja Polpharmy Mecenasem Nagrody im. prof. Franciszka Kokota

Naukowa Fundacja Polpharmy objęła swoim Mecenatem Nagrodę im. Prof. Franciszka Kokota, ustanowioną przez Towarzystwo Internistów Polskich, przyznawaną za wybitny dorobek naukowy w dziedzinie chorób wewnętrznych.

Laureatem I edycji Nagrody (2022) został prof. hab. n. med. Marian Klinger.

Pan Profesor posiada wybitny dorobek naukowy, potwierdzony pełnotekstowymi, oryginalnymi artykułami w prestiżowych czasopismach naukowych z zakresu chorób wewnętrznych. Jest autorem lub współautorem 631 publikacji pełnotekstowych, w tym 247 ogłoszonych w czasopismach z listy filadelfijskiej. Łączna liczba punktów w klasyfikacji Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa wyższego wynosi 6120, łączny współczynnik oddziaływania (IF) – 481,8 punktów, liczba cytowań – 4920, a współczynnik Hirscha – 34 (wg Web of Science).

Laureat ukończył z wyróżnieniem Wydział Lekarski Akademii Medycznej we Wrocławiu ukończył w 1972 roku. W 1978 roku uzyskał stopień doktora, w 1984 – doktora habilitowanego, a w 1992 – tytuł profesora. Jest specjalistą w dziedzinie chorób wewnętrznych, nefrologii i transplantologii klinicznej. Odbył 3 zagraniczne staże naukowe w Klinikach Nefrologii w Bazylei (1985), Los Angeles (1987–1988) i Monachium (1992).

W latach 1998–2018 był kierownikiem Katedry i Kliniki Nefrologii i Medycyny Transplantacyjnej Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu, a od 2018 roku jest profesorem zwyczajnym Instytutu Medycyny Uniwersytetu Opolskiego i kierownikiem Kliniki Chorób Wewnętrznych i Nefrologii.

W latach:
1998–2001 pełnił funkcję przewodniczącego Sekcji Nefrologicznej Towarzystwa Internistów Polskich (TIP),
1999–2005 sprawował funkcję prorektor ds. nauki AM we Wrocławiu,
2002–2006 był członkiem Komitetu Patofizjologii Klinicznej PAN,
od 2015 roku jest członkiem Komitetu Nauk Klinicznych PAN.

2011–2016 piastował stanowisko konsultanta krajowego w dziedzinie nefrologii,
2012–2020 był członkiem Centralnej Komisji ds. stopni i tytułu naukowego.

Ponadto był członkiem z wyboru Zarządu Europejskiego Towarzystwa Nefrologicznego (ERA/EDTA) i Międzynarodowego Towarzystwa Badań nad Toksemią Mocznicową (ISURIT), w latach 1999–2019 członkiem Rady Naukowej Instytutu Immunologii i Terapii Doświadczalnej PAN, a w latach 2011–2014 wiceprezesem Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Nefrologicznego.

Był lub jest członkiem Rad Redakcyjnych takich czasopism zagranicznych jak: Nephrology Dialysis Transplantation, European Nephrology, Case Reports in Transplantation Kidney and Dialysis oraz wielu czasopism polskich.

Profesor Marian Klinger był promotorem 17 przewodów doktorskich i opiekunem 10 habilitacji. Pięciu Jego współpracowników uzyskało tytuł profesora. Ponadto był recenzentem 34 prac doktorskich, 47 przewodów habilitacyjnych i 30 postępowań o nadanie tytułu profesora.

Mimo zwartego dorobku naukowego skoncentrowanego głównie na nefrologii, Kandydat jest specjalistą chorób wewnętrznych o najwyższych kompetencjach. Nie tylko dlatego, że nefrologia swoim zakresem obejmuje całość interny i trudno sobie wyobrazić kompetentnego nefrologa, który nie posiada szerokiej i ugruntowanej wiedzy z zakresu całości chorób wewnętrznych. Klinika, w której pracował i którą od 1998 roku kierował prof. Klinger, pełniła tzw. ostre dyżury internistyczne, a on sam traktował swoją specjalizację z chorób wewnętrznych jako podstawę swojej działalności.

Swój krytyczny pogląd na fragmentację medycyny i dzielenie interny na kolejne podspecjalizacje przedstawił w art. „Internal medicine at the crossroads” (w dziale „Letters to the Editors) na łamach miesięcznika, oficjalnego czasopisma TIP, „Polish Archives of Internal Medicine” (2017, 127: 133-134). Wyraził w nim swoją negatywną opinię nt. podspecjalizacji, takich jak kardiologia czy nefrologia bez ukończenia specjalizacji z interny. Ten pogląd reprezentuje na wielu forach naukowych i zawodowych. Na podkreślenie zasługuje fakt, że w swojej pracy naukowej i zawodowej wykazuje najwyższe standardy moralne i etyczne.